Bir buçuk aylık bekleyişin ardından sonunda mor kitabım elime ulaştı. Aslında kitabın ilk iki bölümünü halihazırda online olarak okumuştum, fakat Clie'min ekranının ve PalmOS'un yetersizlikleri sonucunda daha fazla devam edememiştim. Bir anlamda iyi de oldu, böylesine önemli bir eserin orjinal bir kopoyasına sahip olmuş oldum...

LISP gerçekten ilginç bir dil. Göze ilk çarpan özelliği, inanılmaz sadeliği. Dilde syntax namına birşey yok gibi sadece parantezler, prosedürler ve veri var. diğer dillerden alışık olduğumuz for gibi kalıplar LISP'te yok, keyword vs... gibi şeyler mevcut değil. Özellikle C'yi sadeliği yüzünden sevenlerin buna bayılacağını düşünüyorum. Bunun yanında prefix notation kullanması da LISP ile kod yazmayı ilginç hale getiriyor ve ilginç bazı taklaların atılmasına da izin veriyor. Bu farklı özellikleri sonucunda LISP, programlama tekniğiniz üzerinde de ilginç etkiler bırakıyor. Örneğin for, while gibi döngü yapıları bulunmadığından recursion teknikleri üzerinde durmanız gerekiyor ki bunlara kendinizi bir kaptırdınız mı her problemi recursion ile çözesiniz geliyor, gerçekten çok zevkliler. Ancak bunun yanında recursion denen şeyinde farklı bellek kullanım oranlarına sahip farklı tipleri olduğunu öğrenmek beni en çok şaşırtan şeylerden biri oldu şu ana kadar...

Sonuçta demem odur ki: LISP öğrenin. Hayatınızın sonuna kadar bir daha hiç kjullanmayacak olsanız da, "gerçek haytta ne işimize yarayacak" diye sorsanız da LISP öğrenin. Programlamaya bakışınızın değiştiğini göreceksiniz. Zaten şimdi adını hatırlayamadığım bir büyüğümüzün de dediği gibi: Programlamaya bakışınızı değiştirmeyen bir programlama dili hiçbir işe yaramaz.