Uzun zamandır müzik üzeirne birşeyler yazmıyordum. Neyseki Ayhan Sicimoğlu'nun yeni albümü beni bu tembellikten vazgeçirecek kadar kıpır kıpır bir albüm olmuş.

Albümü dinlemeden önce Ayhan Sicimoğlu'nun kim olduğu konusunda pek bir fikrim olduğunu söyleyemem. Yine de, neden bilmem, albümü görünce sanki uzun zamandır çıkmasını beklediğim bir albümmüş gibi hiç düşünmeden aldım. Eve gelip CD'yi paketinden çıkarınca (French Fries Alaturca) oldukça ilginç hazırlanmış bir iç kapak ile karşılaştım.

Kapağı atlayıp diski takıp dinlemeye başladığımda ise daha ilginç bir süprizle karşılaştım. Albümün açılışı, geri kalanından (ve benim beklentilerimden) oldukça farklıydı. Neyse ki bu güzel ilk dakika şokundan sonra albüm asıl havasına girdi ve oynak latin jazz ritmleri ortalığı kapladı.

Teker teker şarkılar üzerinde durmayacağım, zira albüm her biri diğerinden daha güzel parçalardan oluşuyor fakat özellikle son derece hareketli Istanbul pas Constantinople ve Historia de Un Amor gibi şarkıları özellikle dikkatle dinlemek gerek diye düşünüyorum. Tabii Historia de Un Amor'un çevirisi Bir Aşk Hikayesi'nde Mirkelam'ın yorumu ve şu sözler albümün tek "olmamış" kısımlarıydı.

!#?: Bunların şarkıya uymamasına mı yanayım, seçilen kelimelere mi yanayım bilemiyorum...

Aslında bu "Yerli Malı Ginger" diye hitap ettiğim "Erke" üzerine birşey yazmayı istemiyordum fakat şu yorumu görünce paylaşmadan duramadım:

Bu yorum beni anılarıma götürdü... Newton daha ortada yokken Leonardo Da Vinci ile nasıl Roma - Venedik arası uçtuğumuzu, Einstein'dan önce Gauss ile nasıl da ışıktan hızlı yolculuklara çıktığımızı hatırladım.

Hazır eski günlere dönmüşken bir anımı anlatayım... Heisenberg'in ortalıkta olmadığı, haliyle evrenin deterministik olduğu günler... Bir ara ışıktan hızlı gdip gelecekten bilgi getiren bir arkadaşım bana evrendeki tüm temel parçacıkların konum ve hız bilgilerini içeren bir CD vermişti. CD'yi gözlerimi kullanarak okuduktan sonra oturup biraz hesap yaptım ve sonraki on yıl boyunca tüm şans oyunlarının sonuçlarını öğrendi. İşte bugünkü servetimin en önemli kaynağı o zamanlarda sonucunu bildiğim şans oyunlarıdır.

Dün Common Lisp ve ağ uygulamaları gibi şeylerle oynarken kullanıcıdan bir IP adresine ilişkin bilginin en kolay nasıl alınabileceğini düşündüm. Tabii interaktif bir uygulamada bu o kadar büyük bir problem değil. Peki ya CL kodu şeklinde bir programın ayar dosyasını üretmeye çalışıyorsak? O zaman kullanıcının bu değerleri çift tırmak karakterleri içinde yazması gerekirdi ki bu da eğlenceli değil. Bunun üzerine ilk aklıma gelen şey kullanıcıların #IP192.168.1.1 şeklinde yazabilecekleri bir Reader Macro yazmak olduysa da sonradan daha kolay bir yöntem olduğunu farkederek aydınlandım! Common Lisp'te en çok uğraştığımız şeylerden biri nedir? Semboller! Peki bir IP adresi sembol olabilir miydi? En kolay yolu denemekti...

Evet, IP adreslerini sembol olarak kullanabiliyoruz... Güzel. Peki bu sembolü kendi programımızın kullandığı IP adresi biçimine nasıl çeviririz? Hm... Mesela bir metine çevirip metni de "." karakterini kullanarak bölsek... Belki... Önce bir sembolümüzü metne çevirelim...

Tamam, bunu yapabiliyorsak geriye kaldı metni işlemek... İşimizi kolaylaştırması için split-sequence paketini kullanmamız hiç fena olmaz bence...

Tamam, bir yerlere gelmeye başladık. Fakat aklıbaşında hiçbir insan evladının bir IP adresini dört adet metin halinde saklayacağını sanmıyorum. En iyisi biz bunları sayı yapalım.

Voila!

Not: Tabii bu iş Python'la map(int, "192.168.1.1".split('.')) şeklinde de yapılabilir. Ancak ne yazık ki Python'da sembol diye bir yapı olmadığı için metin kullanmak zorunda kalıyoruz ki, bu da zaten asıl amaca ters. Python ile ne kadar DSL yazılır, dil ne derece eğilip bükülebilir konularına ise girmek istemiyorum...